วันพฤหัสบดีที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

บทความ


นาฏศิลป์ไทย คือศิลปะการแสดงประกอบดนตรีของไทย เช่น ฟ้อน รำ ระบำ โขน แต่ละท้องถิ่นจะมีชื่อเรียกและมีลีลาท่าการแสดงที่แตกต่างกันไป สาเหตุหลักมาจากภูมิประเทศ ภูมิอากาศของแต่ละท้องถิ่นความเชื่อ ศาสนา ภาษา นิสัยใจคอของผู้ชีวิตความเป็นอยู่ของแต่ละภาค

นาฏศิลป์ไทยประยุกต์ คือจะนำท่ารำพื้นฐานมาประยุกต์ใหม่ สามารถคิดท่ารำขึ้นมาใหม่ได้ ดังนั้นนักศึกษาจะต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาเอง อย่างอย่างคือ จุฬาจะเน้นนาฏศิลป์ไทยมาตรฐาน จะเน้นศึกษาท่ารำตั้งแต่อดีตฝึกพื้นฐานทั้งห้ามผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว





บทความ


   นาฏศิลป์ไทย เป็นศิลปะการแสดงประกอบดนตรีของไทย เช่น ฟ้อน รำ ระบำ โขน แต่ละท้องถิ่นจะมีชื่อเรียกและมีลีลาท่าการแสดงที่แตกต่างกันไป สาเหตุหลักมาจากภูมิประเทศ ภูมิอากาศของแต่ละท้องถิ่น ความเชื่อ ศาสนา ภาษา นิสัยใจคอของผู้คน ชีวิตความเป็นอยู่ของแต่ละภาค
   การแสดงพื้นบ้าน ภาคใต้ โนราเป็นนาฏศิลป์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุด  ในบรรดาศิลปะการแสดงของชาวใต้ ต่อมาภาคเหนือ จะนิยม ฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียน ฟ้อนเงี้ยว ฟ้อนสาวไหม ท่ารำที่อ่อนช้อย นุ่มนวล เพลงมีความไพเราะอ่อนหวาน ต่อมาภาคอีสาน เซิ้งกระติบข้าว เซิ้งโปงลาง เซิ้งกระหยัง เซิ้งสวิง เซิ้งดึงครกดึงสาก เซิ้งเป็นการแสดงที่ค่อนข้างเร็ว กระฉับกระเฉง สนุกสนาน สุดท้ายภาคกลาง รำวง รำเหย่ย เต้นกำรำเคียว เพลงเกี่ยวข้าว รำชาวนา  เพลงเรือเถิดเทิง  เพลงฉ่อย  รำต้นวรเชษฐ์  เพลงพวงมาลัย เพลงอีแซว  เพลงปรบไก่  รำแม่ศรี ซึ่งส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตรกรรมศิลปะการแสดง จึงมีความสอดคล้องกับวิถีชีวิต และเพื่อความบันเทิง สนุกสนาน เป็นการพักผ่อนหย่อนใจจากการทำงาน
   ส่วนองค์ประกอบที่ทำให้นาฏศิลป์ไทยมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่มีความสวยงามโดดเด่น และบ่งบอกถึงความมีอารยะธรรมทางด้านศิลปะ มาแต่อดีตกาล คือ ลีลาท่ารำ การขับร้องเพลงไทย ดนตรีไทย  และการแต่งกาย
  พระฤาษี(พ่อแก่) ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คนในแวดวงศิลปะแขนงต่างๆ ล้วนนิยมเคารพนับถือบูชา เนื่องด้วยเกิดจากความเชื่อที่ว่า ในอดีต พ่อแก่หรือพระฤาษีได้เป็นผู้นำเอาศิลปะ แขนงต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการร้องรำทำเพลง หรือแม้แต่การร่ายรำ นาฏศิลป์ต่างๆ มาถ่ายทอดให้แก่มนุษย์ได้รับรู้ความงาม ความอ่อนช้อยของศิลปะ รู้จักความอ่อนโยน รู้จักรัก รู้จักเมตตา และการให้อภัย ก่อให้เกิดความสุขแก่มวลมนุษยชาติ ดังนั้นศิลปิน หรือผู้เกี่ยวข้องในศิลปะทุกแขนง ในประเทศไทยจึงได้เคารพบูชาพ่อแก่ หรือครูฤาษีว่าเปรียบดังบรมครูแห่งศาสตร์ของการแสดง เมื่อได้บูชาแล้วจะก่อให้เกิดศิริมงคล มีความเจริญก้าวหน้าในด้านการงาน มีเสน่ห์ เมตตามหานิยมในตัว











คลิปสัมภาษณ์






Creative Commons License
nichanun by นาฏศิลป์ไทย is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.